concurrito
Latina[Ovay]
Bika matoanteny
- concurritō ♦ AAI : konkuɾɾito
... (Sary)
- mpanao faharoa singiolary amin'ny endrika ho avy amin'ny endriky ny matoantenin'ny mpanao amin'ny filaza mandidy ny matoanteny concurro.
- mpanao fahatelo singiolary amin'ny endrika ho avy amin'ny endriky ny matoantenin'ny mpanao amin'ny filaza mandidy ny matoanteny concurro.
Anagrama