copulate

Italiana

Bika matoanteny

copulate

1. mpandray anjara faharoa ploraly filaza mandidy ny fiendrika manano ny matoanteny copulare
2. mpandray anjara faharoa ploraly filaza manoro ankehitriny ny fiendrika manano ny matoanteny copulare

Latina

Bika matoanteny

copulate

1. mpandray anjara faharoa ploraly filaza mandidy ankehitriny ny fiendrika manano ny matoanteny copulo

Tsiahy

• Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• copulate in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette

Anglisy

Mpamaritra

copulate

1. zavatra iray izay mifatotra: mifandray: ampiarahina
2. zavatra mampifandray ny loha-hevitra sy ny teny: mifampirafy

Fanononana

• (UK) AAI^(lakile): /ˈkɒp.jʊ.leɪt/
• (US) AAI^(lakile): /ˈkɔ.pjə.leɪt/

Tsiahy

• Ity pejy ity dia nadika avy amin'ny pejy copulate tao amin'ny Wikibolana amin'ny teny anglisy. (lisitry ny mpandray anjara)

Matoanteny

copulate

1. manao firaisana

Fanononana

• (UK) AAI^(lakile): /ˈkɒp.jʊ.leɪt/
• (US) AAI^(lakile): /ˈkɔ.pjə.leɪt/

Tsiahy

• Ity pejy ity dia nadika avy amin'ny pejy copulate tao amin'ny Wikibolana amin'ny teny anglisy. (lisitry ny mpandray anjara)